ΤΙΜΗΘΗΚΕ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ΚΙΟΥΡΚΟΥ

Στις 18 Φεβρουαρίου 2017 συμπληρώθηκαν 2 χρόνια από τον άδικο χαμό του Σωκράτη Κιούρκου. Η κηδεία του είχε γίνει στις 20/2/2015 στην Παλλήνη, που συνεχίζει να τον θυμάται και να τον πενθεί, όπως και την περασμένη Κυριακή πριν την έναρξη του αγώνα Παλληνιακού-Κεραυνού Κερατέας, που κρατήθηκε στην μνήμη του σιγή 1’ λεπτού.

Ο προπονητής του Παλληνιακού Παναγιώτης Χριστοφιλέας, έγραψε στον ιστοχώρο του το ακόλουθο συγκινητικό σημείωμα (που συνοδευόταν κι από την κάτω φωτογραφία), εις μνήμην του αξέχαστου Σωκράτη:

«Σε παρακαλώ έλα μαζί μου, θέλω σε αυτό τον τελικό να με βοηθήσεις. Θέλω να είσαι να μου λες, θέλω να είσαι δίπλα μου να με στηρίξεις... Έτσι ξεκίνησα να του ζητάω να έρθει στον πάγκο μαζί μου στον τελικό της ΕΠΣΑΝΑ που είχαμε πάει πρόπερσι με τα τζουνιοράκια. Κι αυτός πάντα ήρεμος και με χαμόγελο σιγουριάς, “προχώρα μην φοβάσαι” μου έλεγε… Εγώ όρθιος μπρος στην γραμμή να φωνάζω και να δίνω οδηγίες στα παιδάκια, αυτός στην άκρη του πάγκου. Ναι μεν μαζί μου, αλλά κρυμμένος να μην τον βλέπουν! Εγώ πιο πολύ να κοιτάω πίσω και να του φωνάζω τι βλέπει στο παιχνίδι. “Ρε κόουτς, έλα μπροστά να μου λες πιο εύκολα τι να κάνω. Έλα σου λέω”, του έλεγα με παράπονο! Η απάντησή του, με πολύ σοβαρό και στοργικό ύφος: “Ρε Πάνο, τι να κάνω εγώ μπροστά. Δεν χρειάζεται να με βλέπουν εμένα. Δε χρειάζεσαι τίποτα να σου πω, αυτή είναι η ομάδα σου. Αυτά είναι τα παιδιά σου. Αυτή είναι η στιγμή σου. Μαζί φτάσατε ως εδώ. Προχώρα, κι έχε πίστη σ’ εσένα και εγώ εδώ θα είμαι”... Εκείνη τη στιγμή μέσα μου κατάλαβα ακόμα πιο πολύ, με ποιον άνθρωπο είχα να κάνω. Σε τι άνθρωπο ήμουν δίπλα. Εγώ έχω να σου πω τα εξής δάσκαλέ μου, φίλε μου. Αυτή η ομάδα εφέτος, είναι δημιούργημά σου! Είναι τα θεμέλια που έβαλες. Είναι η επιτυχία σου. Όπως πάντα, όμως, εσύ δεν φαίνεσαι... Αλλά εσύ είσαι πίσω απ’ όλα. Πίσω από τους ποδοσφαιριστές σου και πίσω από εμένα, που μου έδωσες χώρο να αναπνέω προπονητικά δίπλα σου, που μου έδωσες χρόνο δίπλα σου κι έχω να καμαρώνω, όπως και τα παιδιά που παίζουν στην ομάδα σου. Έτσι κι εγώ είμαι δημιούργημά σου! Όλα είναι δικά σου και πάντα θα το λέμε και θα σε τιμούμε όπως αρμόζει σ’ εσένα.

Υ.Γ.: Και εγώ και τα παιδιά, ξέρουμε πως μας βλέπεις και πως είσαι δίπλα μας. Θα συνεχίσουμε να σε κάνουμε υπερήφανο»!

Posted in: Α' ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ,ΕΙΔΗΣΕΙΣ