ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΩΡΩΠΟ – ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΤΕΦ. ΖΑΦΕΙΡΗ

Σοβαρά εσωτερικά διοικητικά θέματα του ΠΑΣ Ωρωπού, οδήγησαν σε παραίτηση τον πρόεδρο και βασικά μέλη της διοίκησης του συλλόγου, εντελώς ξαφνικά κι ενώ προ εβδομάδος υποτίθεται ότι είχαν βρεθεί οι λύσεις στα προβλήματα και είχαν ξεπερασθεί οι όποιες διαφορετικές απόψεις…

Στην μακροσκελή αναλυτική επιστολή παραίτησης του προέδρου κ. Στέφανου Ζαφείρη, αναφέρονται τα ακόλουθα:

«Αγαπητοί φίλοι, μετά από 2 χρόνια παραμονής στη θέση του προέδρου του ΠΑΣ Ωρωπός, είμαι στη δυσάρεστη θέση να καταθέσω  αυτή την επιστολή παραίτησης από την θέση μου.

Πριν όμως θα ήθελα να αναπτύξω κάποιες θέσεις-απόψεις, που πάντα τις πίστευα αλλά τώρα -μετά την απόκτηση πείρας εκ των έσω- έχω πια την βεβαιότητα πως δυστυχώς δεν αποτελούν και την επιδίωξη όλων όσων ασχολούνται με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και τα παράγωγά του.

Από μικρό παιδί μεγάλωσα μέσα σε αυτό το γήπεδο (του Ωρωπού). Αναμνήσεις μιας ζωής, μιας όμορφης αθλητικής ζωής, μου φέρνει στο νου κάθε γωνιά του, κάθε σημείο του. Από τα παιχνίδια της εκπληκτικής παιδικής ομάδας του μεγάλου δάσκαλου Μπάμπη Χάτζου, στα παιχνίδια του πρωταθλήματος με μεγάλες ομάδες και μεγάλους αντιπάλους, μέχρι την παραμονή μου σήμερα στη θέση του προέδρου για τα 2 τελευταία χρόνια.

Όλοι όσοι βρίσκονται κοντά μου, γνωρίζουν το πάθος μου γι’ αυτή την ομάδα και την «τρέλα» με την οποία είμαι δεμένος μαζί της.

Όμως, καλοί μου φίλοι, κάποια στιγμή η ζωή και η πραγματικότητά της, ξεπερνά τα θέλω και τα συναισθήματα και βάζει τους δικούς της «αδίστακτους» νόμους, που συνήθως μετριούνται με τη στυγνή πραγματικότητα των χρημάτων, αλλά και με την  αναγκαιότητα στήριξης από κάποιους ανθρώπους, που δυστυχώς -λόγω της δυσκολίας των καιρών- δεν υπάρχει.

Επίσης, η ίδια η ζωή, δείχνει με τρόπο καθοριστικό και αδιαμφισβήτητο, τον λόγο που ο καθένας μας κάνει το κάθε τί στη ζωή του. Εγώ, λοιπόν, θέλοντας να βοηθήσω αυτή τη μεγάλη μου αγάπη, την τελευταία διετία υπερέβαλα εαυτό, θυσίασα προσωπικό οικογενειακό χρόνο, παρεκτράπηκα επανειλημμένως κατά την διάρκεια των αγώνων (λόγω υπερβολικού πάθους), χαλώντας την όποια καλή εικόνα είχαν κάποιοι άνθρωποι για μένα (και τους ζητώ συγνώμη γι αυτό), πέρασα ατέλειωτες ώρες ασχολούμενος με τα της ομάδας (εδώ ή στην Αθήνα), και πάλεψα να φτιάξω μια ομάδα που να αποτελείται 100% από τα παιδιά της περιοχής μας, με στόχο και σκοπό, να αγαπήσει και πάλι ο κόσμος του Ωρωπού το Ερασιτεχνικό Ποδόσφαιρο και να ξαναγυρίσει στα όμορφα Κυριακάτικα (ή Σαββατιάτικα) αγωνιστικά απογεύματα στο γήπεδο των Νέων Παλατίων. Πολλά από αυτά θεωρώ πως τα κατάφερα, άλλα πάλι όχι.

Σε αυτή την πορεία φυσικά δεν ήμουν μόνος. Στηρίχθηκα από την πρώτη στιγμή, από καλούς συνεργάτες-συμπαραστάτες, που έχοντας κοινές πεποιθήσεις και κοινά κίνητρα, συντάχθηκαν δίπλα μου και παλέψαμε μαζί για όσα πιστεύαμε.

Θέλω δημόσια να ευχαριστήσω, τον γραμματέα Τάσο Ντούρμα, τον αντιπρόεδρο Παναγιώτη Κολιαστάση, τον έφορο Απόστολο Παπαδιά, τον πρώην ταμία Παναγιώτη Βασιλάκο, τους γενικούς αρχηγούς Παντελή Ροκάκη και Χρήστο Οικονόμου, τους υπεύθυνους των ακαδημιών (παλιούς και νυν) Μάκη Εφραιμίδη, Λούη Μηλακώτη, Βασίλη Γραβάνη, τον ειδικό γραμματέα Απόστολο Κανάτα, τον πρώην γραμματέα Προκόπη Τόλια, το πρώην μέλος Ανδρέα Λέκκα, τον πρώην προπονητή, παλιό συμπαίκτη και φίλο Βαγγέλη Ιωσηφίδη και τον νυν προπονητή, παλιό συμπαίκτη και φίλο Βαγγέλη Λύγκο (στη συνέχεια θα κάνω αναλυτική αναφορά στο πρόσωπο του Βαγγέλη και θα εξηγήσω γιατί η παρουσία του και η συμπεριφορά κάποιων εις βάρος του, είναι ένας από τους λόγους της παραίτησής μου). Θέλω, επίσης, να ευχαριστήσω τα παιδιά μου, τους ποδοσφαιριστές της ομάδας μου (μικρούς και μεγάλους, παλιούς και νέους, βασικούς και αναπληρωματικούς, δεν έχει σημασία), που αυτά τα δύο χρόνια έδωσαν τα πάντα γι’ αυτή την ομάδα και μας χάρισαν αμέτρητες συγκινήσεις αλλά και πίκρες (αυτός είναι άλλωστε ο νόμος του ποδοσφαίρου).

Κι ερχόμαστε στο σήμερα. Καταθέτω αυτή την επιστολή παραίτησης ενώπιών σας, για τους κάτωθι λόγους:

1) Θεωρώ πως στη ζωή πρέπει να ξέρουμε πότε ερχόμαστε και πότε φεύγουμε. Πρέπει να ξέρουμε πότε έχουμε να δώσουμε και πότε νοιώθουμε άδειοι και χωρίς καμιά ενέργεια. Ανάλογα με αυτές τις δυο καταστάσεις, πρέπει να ρυθμίζουμε και τις παραπέρα ενέργειές μας. Στην πρώτη περίπτωση πρέπει να βγαίνουμε μπροστά και να βάζουμε στόχους. Και στην δεύτερη, πρέπει να έχουμε τη δύναμη να αποτραβιόμαστε και να δίνουμε τη δυνατότητα σε άλλους, πιο φρέσκους, πιο αποφασισμένους, πιο δυνατούς, για να προσφέρουν στον κοινό σκοπό.

Έτσι λοιπόν κι εγώ, όπως πριν 2 χρόνια βγήκα μπροστά, έτσι και τώρα νοιώθω πως ήρθε η ώρα να αποχωρήσω και να αφήσω το χώρο σε κάποιους ανθρώπους, που ενδεχομένως  θέλουν και μπορούν, να προσφέρουν περισσότερα. Θεωρώ -με άλλα λόγια- πως έκλεισε ο κύκλος μου. Τώρα αν πέτυχα κάτι ή όχι, αυτό θα το δείξει η ιστορία.

2) Την φετινή χρονιά (κι από τα μέσα της προηγούμενης) η ομάδα μας, αλλά και η ακαδημία της, είχε την τύχη να έχει στο τιμόνι της, έναν καταπληκτικό άνθρωπο-παιδαγωγό, τον Βαγγέλη Λύγκο. Ο Βαγγέλης ανέλαβε την ομάδα στα μέσα της περσινής άτυχης περιόδου, δούλεψε με σύστημα και πάθος, κι εφέτος παίζοντας με τα δικά μας παιδιά, κατάφερε να δημιουργήσει ένα αξιόμαχο σύνολο, που και καλό ποδόσφαιρο έπαιξε και μέχρι της τελευταίες αγωνιστικές διεκδίκησε την άνοδο (και μεταξύ μας νομίζω πως την έχασε στα σημεία…).

Με τη λήξη, όμως, της περιόδου, για λόγους που δεν γνωρίζω (ή που δεν θέλω να γνωρίζω), κάποιοι «φωτεινοί παντογνώστες», τον βάφτισαν αποτυχημένο και διεκδικούν την απομάκρυνσή του, τόσο από την ομάδα όσο κι από τις ακαδημίες. Το να πω, πως διαφωνώ μαζί τους, νομίζω πως είναι περιττό. Έχω ένα μεγάλο ελάττωμα, που το έχω πληρώσει, το πληρώνω και θα το πληρώνω σε όλη μου τη ζωή. Δεν πουλάω τους ανθρώπους που πιστεύω, δεν πουλάω τους ανθρώπους που με έχουν στηρίξει, δεν πουλάω τους ανθρώπους που μου έχουν αποδείξει πως νοιάζονται πολύ περισσότερο για το σύνολο παρά για την πάρτη τους! Δεν πουλάω τους ανθρώπους που έχουν την ευγένεια και το θάρρος, να αγωνίζονται με τις αρχές και τα πιστεύω του «ευ αγωνίζεσθαι»! Ένας από αυτούς είναι ο Βαγγέλης Λύγκος. Ταυτίζω σε αυτή τη φάση την δικιά μου ύπαρξη στο χώρο με την δικιά του, παραμένοντας πιστός στις αρχές της αξίας, της ανθρωπιάς και της τιμιότητας.

Γι αυτούς τους δύο –κυρίως- λόγους, αλλά και για κάποιους άλλους μικρότερης σημασίας (όπως η δυσλειτουργία των ακαδημιών), είμαι υποχρεωμένος να αποχωρήσω από τη θέση μου και να δώσω χώρο και ευκαιρίες σε αυτούς που έχουν την όρεξη, το κέφι και τα κουράγια, να πάνε την αγαπημένη μας ομάδα μπροστά. Δεν είμαι λάτρης καμιάς καρέκλας (πράγμα που έχω αποδείξει με τον καλύτερο τρόπο στο πρόσφατο παρελθόν) και δηλώνω πως θα σταθώ δίπλα σε όποιον αναλάβει να συνεχίσει όσα εγώ πέτυχα ή όσα δεν πέτυχα.

Σας ευχαριστώ πολύ. Καλή δύναμη και καλή επιτυχία».

Ζαφείρης Στέφανος

Υ.Γ. «Σε σημερινή πρωινή συνομιλία με τον αντιπρόεδρο της ομάδας Παναγιώτη Κολιαστάση, αφού καταλήξαμε πως οι παραπάνω προβληματισμοί που ανέπτυξα είναι κοινοί, μου ζήτησε να ανακοινώσω και την δικιά του παραίτηση. Σε συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί μέσα στην εβδομάδα, θα προχωρήσουμε στις καταστατικές διαδικασίες, προκειμένου να δρομολογηθούν οι απαραίτητες ενέργειες και να βρεθεί τάχιστα η διάδοχη κατάσταση, για το καλό της ομάδας μας».

* Εξ άλλου, παραίτηση από το διοικητικό συμβούλιο του ΠΑΣ Ωρωπός υπέβαλε ο γενικός γραμματέας Τάσος Ντούρμας, για προσωπικούς λόγους. Η παραίτηση του κ. Ντούρμα ήλθε λίγο πριν από εκείνη του προέδρου κ. Ζαφείρη και του αντιπροέδρου κ. Κολιαστάση. Θυμίζουμε ότι λίγες ημέρες νωρίτερα, είχε παραιτηθεί και το μέλος της διοίκησης Παντελής Ροκάκης.

Posted in: Β' ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ